na start.

Na wstępie przyznam się szczerze, że ten blog to poroniony pomysł. Zapytasz dlaczego go założyłam? Właściwie znajduje tylko jeden argument, który jest adekwatny do tego całego zamieszania: BO ŚNIEG. Masz z tym jakiś problem? To dawaj na ring!

Teraz na poważnie.

Oskar się domagał, Monika chciała, reszta nie wyraziła sprzeciwu lub otwarcie poparła pomysł. Dlatego na życzenie ogółu zakładam ten blog biorąc całą odpowiedzialność za jego prowadzenie na swoją klatę. Mam nadzieję, że nie zawiodę oczekiwań całej ekipy, dlatego dość pierd***nia o głupotach. Przejdźmy do rzeczy.

Blog poświęcam naszym sobotnim przeżyciom. Kto jest wtajemniczony ten rozumie samo przez się. Dla innych nieświadomych powiem, że dla nas sobota jest symbolem i tradycją. A wszystko na dobrą sprawę zaczęło się pewnego pięknego piątku 4 marca 2011 roku, czyli ponad miesiąc temu. Założyć możemy, że obchodzimy rocznice. Założyć możemy, że blog jest rzeczą jubileuszową, co zwiększa jego znaczenie.

W najbliższym czasie możecie oczekiwać postu, który rozświatli wam kim właściwie My jesteśmy. Na razie nic nie zdradzam. Wiecie, taki chiński chwyt marketingowy, żeby zwiększyć wasze pożądanie następnego wpisu lub inaczej sposób żeby połechtać waszą ciekawość.

Aprobatę i pochwały* proszę wyrażać w komentarzach.

*NICZEGO INNEGO NIE PRZYJMUJĘ. Jeśli komuś się coś nie podoba to niech ma na uwadze to, że Skrzeku ma kolegów.